Söknuður

Þaut úr vinnunni til þess að sækja börnin mín. Var of sein þar sem ég sat fund allt til 16:00. Fargans. Þoli ekki að vera á síðustu stundu...

Byrjaði pikköppið í skólaselinu þar sem Bríet beið mín. Hún átti stefnumót við Hafdísi vinkonu sína og bað mig vinsamlegast vel að lifa og að skutla sér heim til hennar takk...

Næsi viðkomustaður var leikskólinn Lyngholt. Þar var Þór. Lísa Lotta, leikskólakennari og mamma Sebastíans, vinar Þórs tjáði mér að hann væri mikið búinn að biðja um að fá að heimsækja Sebastían eftir leikskóla. Það rímaði við beiðnir Þórs sama efnis heimafyrir. Þannig að, ég fór með öllu barnlaus heim úr "sækinu" - í það minnsta um stund...

Var nýlega komin heim úr búðinni þegar Lotta kom með Þór, sem missti kjarkinn með öllu þegar á hólminn var komið...

Mamma; "Þú ert nú meiri karlinn. Búið að langa svo mikið að leika við Sebastían."

Þór; "Já, ég vildi alltaf leika við hann. Svo þegar ég settist á stólinn, þá fór ég að hugsa um þig og saknaði þín svo mikið, og vildi bara fara til þín. Ég elska þig bara svo mikið."

...krúttað!

...í gamla daga!